بخش چهارم:
درطول تاریخ ممنوع کردن، سانسور، تهدید، زیرپاگذاشتن و پایمال کردن حقوق بشری به شیوههای مختلفی وجود داشته است و همهی جوامع دنیا این سختیها و دشواریها را دیدهاند و کم و بیش با آنها دست و پنجه نرم کرده اند و الان هم درجامعهای مثل ایران به شیوهای وسیع و چشمگیر شاهد آن هستیم و میبینیم.درنبود دستگاههای اطلاع رسانی آزاد و غیر دولتی مثل، تلویزتون، رادیو و روزنامه و نشریات انتقاد کننده از حکومت جمهوری اسلامی ایران ، تنها اینترنت توانسته است تا حدی از کم و کاستیها و نیازهای ارتباط جمعی برای کاربران و ارتباط با دنیای خارج را برای آگاهی از اوضاع و دانستن راستی و حقیقتها از چهرهی اصلی حکومت جمهوری اسلامی ایران را نمایان کند.اما درحکومت جمهوری اسلامی ایران، اینترنت هم از همان بدو تولد و پخش و شناخته شدن در داخل جامعه ایران به مردم،بیشترسایتها و وبلاگهای آزادیخواه با بستن و فیلتر روبرو شدند.امروز پس از گذشت بیشتر از شصت سال از تصویب بیانیه جهانی حقوق بشر، حکومت جمهوری اسلامی ایران با ادامه و زیر پاگذاشتن همهی قوانین حقوق بشر و در حال حاضر بیشتر از قبل دست به فیلتر شده است و با اجازه ندادن و ازبین بردن امکانات مجازی مثل اینترنت و جلوگیری استفاده از ماهواره، تلویزیون و رادیوهای آزادیخواه و خصوصی، را بیشتر به نقض آزادی عقیده و بیان پرداخته است.فیلترشدن سایتها ووبلاگها و جلوگیری ازچاپ شدن بعضی ازکتابها و و توقیف نشریات و مطبوعات و ممنوع کردن و اجازه ندادن استفاده ازماهواره و حتی جلوگیری از ضبط و پخش و گوش دادن به بعضی ازموسیقیها و آهنگها و...همهی اینها نمونههایی هستند که حکومت جمهوری اسلامی ایران ایران آنها را بصورت قانون درآورده است وبه صورت خیلی وسیع و چشمگیر آنها را به اجرا میگذارد.حکومت جمهوری اسلامی ایران غیر دمکراتیک و ناقض حقوق بشری است ، و برای بقاء و ماندن درقدرت دست به خیلی کارها برده و میبرد. برای نمونه، اززبان بستن مردم تا ترور کردن انسانها و سرکوب و خفه کردن به زور صدا و جنبشهای آزادیخواه مردم، بی احترامی به همهی حقوقهای بشری و همچنین صرف کردن چندصد میلیون دلار برای خرید دستگاهها و امکانات فیلترکردن و پارازیت انداز ازشرق و غرب و صدها موارد دیگر.
آیا حکومت ایران با رشد و ترقی جوانان و افکار و عقایدهای تازه و روبه جلو چه خواهد کرد؟ و همچنین با بازشدن سایتها و وبلاگها، تلویزیونها و بازشدن پنجرههایی که روی همهی آنها به آزادیست،چه خواهد کرد؟حکومت جمهوری اسلامی ایران نه تنها ازسایتها، وبلاگها وبرنامههای تلویزیونی میترسد بلکه دسترسی به سایتها را محدود و بیشترشان را مسدود و هک میکند،و بر روی تلویزیونها هم پارازیت میاندازد، برای آنکه خطری برای حکومت جمهوری اسلامی ایران نباشند و مردم نیز از حقایق و راستیها و چهرهی پلید این حکومت جمهوری اسلامی ایران چیزی نفهمند.هرانسانی حق این را دارد که بطورکاملأ آزادانه عقاید، افکار و نظرات خود را بیان کند، اما متاسفانه در ایران کنونی باحاکمیت ،حکومت دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران این حق و حقوقها به هیچ نوعی نبوده و وجودی نداشته است،واگرهم کسانیکه آزادانه افکار، عقاید و نظرات خود را بیان کرده باشند و صاحب افکاری روشن باشند، پشت میلههای زندان گرفتارند، یا حکم اعدام را دارند و یا اینکه باید مدت ده تا پانزده سال و حتی بیشتر پشت میلههای زندان بمانند، بله اینجا ایران است.حکومت جمهوری اسلامی ایران به هیچ شیوهای براساس و مبنای اصالت، راستی و مردم سالاری وبراساس نظر و خواست مردم روی کار نیامده است، وگرنه هیچ ترسی ازآزادی بیان مطبوعات و دستگاههای اطلاع رسانی آزاد نداشت.همه ما این را میدانیم که هرچه بیشتر از چیزی منع شویم بیشتر به سوی آن میرویم، و حس داشتن آزادی در ما بیشتر میشود.اما متأسفانه این حکومت جمهوری اسلامی ایران خود را به نادانی و بی توجهی زده است و یا به نوعی دیگر میتوانم بگویم که، مردم مظلومی را گیر آورده است و برآنها ظلم وستم میکند.حکومت جمهوری اسلامی باید خوب بداند که تلاشها برای رسیدن به آزادی عقیده و بیان ، روز به روز بیشتر و وسیعتر و کاسههای صبر مردم نیز لبریزتر میشود و درآیندهای نزدیک همهی این موارد که به آنها اشاره کردم، سببی برای سقوط این حکومت جمهوری اسلامی ایران میشوند.همهی راهها برای حل مشکلات ونارساییهای فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی و بسیاری دیگر ازمشکلاتی که گریبانگیر جوامع هستند، به آزادی بیان، افکار و عقاید و احترام گذاشتن به حقوقهای بشری جامعه،ختم میشوند. اما کجاست آزادی بیان دراین حکومت جمهوری اسلامی ایران؟،که بتوانیم مشکلاتمان را با آن حل کنیم، متأسفانه هیچ گونه آزادیی نیست تا قادر به حل مشکلاتمان باشیم وجریانها و روندهای رو به پیشرفت را با آن طی کنیم.تا زمانی که این حکومت جمهوری اسلامی سرکار است و در رأس قدرت باشد، اوضاع و احوال ایران نیزهمین است ،که میبینیم و اوضاع مردم روبه خراب شدن و مشکلات مردم روبه فزونی تر میرود و درنتیجه شاهد پیشرفت و ترقی و رسیدن به آزادی نخواهیم بود.
به امید طلوع خورشید آزادی
امیرپالوانه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر