زن کشی بس است،
از ابتدای فروردین تا ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۳ دست‌کم ۲۳ زن در ایران به دست «همسر، پدر، برادر و خواستگار سابق خود» به قتل رسیدند. روزنامه اعتماد، در گزارشی آورده است که در همین بازه زمانی دست‌کم دو مرد مورد خشونت خانگی قرار گرفتند که یکی از آن‌ها توسط همسرش به قتل رسیده است. این گزارش با توجه به اخبار رسمی از آمار قتل زنان و دختران که توسط مردان نزدیک خانواده رخ داده‌اند، منتشر شده است. بیشتر دلایل این قتل‌ها «اختلافات خانوادگی» عنوان شده است. «اختلاف خانوادگی» نام رمز قتل‌های به اصطلاح «ناموسی» است. در ایران سالانه ده‌ها زن به دست مردان نزدیک، از جمله همسر، برادر، پدر یا بستگان خود به قتل می‌رسند. موارد زن‌کشی، تحت عنوان «قتل ناموسی» و به بهانه‌هایی چون «آبروی خانوادگی» یا «غیرت مردانه» گزارش می‌شوند. رسانه‌های حکومتی و مسئولان جمهوری اسلامی عمدتاً این قتل‌ها را به عواملی چون «عصبانیت» یا «اختلافات خانوادگی» تقلیل می‌دهند. تصویب مجازات‌های سبک برای قتل زنان به‌دست مردان از جمله فرزندکشی و قتل‌های موسوم به «ناموسی» نقش مهمی در آمارهای تکان‌دهنده زن‌کشی در ایران دارند.
