۱۴۰۲ آبان ۵, جمعه
بازداشت و بی خبری از سرنوشت محمد کدخدا
شیلان میرزایی، فعال حقوق بشر کُرد اهل سقز و پناهجوی ساکن ترکیه، توسط پلیس این کشور بازداشت شده است
۱۴۰۲ آبان ۴, پنجشنبه
اجرای حکم اعدام یک زندانی رضا صنم زاده در زندان قزلحصار کرج
علیرغم گذشت ده ماه از نقض حکم اعدام؛ بلاتکلیفی سامان یاسین در زندان قزلحصار کرج
ابراهیم خلیل صدیقی همدانی، انتقال به انفرادی در ششمین روز اعتصاب غذا
۱۴۰۲ آبان ۱, دوشنبه
بازداشت ده زن بهائی در اصفهان توسط نیروهای حکومتی
در ادامه فشارها به بهاییان، ده زن بهایی با اسامی ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و ندا عمادی، توسط نیروهای حکومتی در اصفهان بازداشت شدند.
روز دوشنبه اول آبان ماه ١٤٠٢ (٢٣ اکتبر ٢٠٢٣)، ده شهروند زن بهایی، هرکدام در منزل شخصی خود به صورت جداگانه در شهر اصفهان بازداشت شدند.
به گفته منابع ههنگاو، ماموران حکومتی جمهوری اسلامی ایران، پس از تفتیش و بازرسی کامل منازل این شهروندان، برخی از وسایل شخصی آنها را نیز، ضبط کرده و با خود بردهاند.
ندا بدخش، آرزو سبحانیان، یگانه روح بخش، مژگان شاهرضایی، پرستو حکیم، یگانه آگاهی، بهاره لطفی، شانا شوقی فر، نگین خادمی و بهاره ندا عمادی، پس از بازداشت به مکانهای نامعلومی منتقل شدند.
قابل ذکر است که، یگانه آگاهی پیش از این نیز، سال ١٣٩٤ به دلیل فعالیتهای خود توسط نیروهای امنیتی برای مدتی بازداشت و متحمل احکام دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران شده بود.
بهزیستی مرکز نابینایان در خزانه تهران برای همیشه تعطیل شد
۱۴۰۲ مهر ۲۸, جمعه
دادگاه تجدیدنظر استان تهران؛ محکومیت چهار شهروند بهایی به حبس و مجازاتهای تکمیلی
#شادی_شهیدزاده، #منصور_امینی، #عطاء_الله_ظفر و #ولی_الله_قدمیان شهروندان بهایی، توسط دادگاه تجدیدنظر استان تهران در مجموع به دوازده سال حبس محکوم شدند.
به گزارش کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، چهار شهروند بهایی در مجموع به تحمل دوازده سال حبس و مجازات های تکمیای محکوم شدند.
براساس حکمی که توسط شعبه سی و شش دادگاه تجدیدنظر استان تهران به ریاست قاضی عباسعلی حوزان و مستشار خسرو خلیلی مهدریجی صادر شده است، شادی شهیدزاده به پنج سال حبس، عطاءالله ظفر و ولی الله قدمیان هر کدام به دو سال حبس و منصور امینی به سه سال حبس محکوم شدند.
این حکم روز چهارشنبه دوازدهم مهر به این شهروندان ابلاغ شده است.
این چهار شهروند بهایی پیشتر توسط شعبه بیست و ششم دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری هر یک از بابت اتهام “عضویت در گروهها و دستجات غیرقانونی با هدف بر هم زدن امنیت کشور” به پنج سال حبس تعزیری محکوم شده بودند.
شادی شهیدزاده، منصور امینی، ولی الله قدمیان و عطاءالله ظفر در تاریخ یازدهم اردیبهشت ماه امسال، توسط نیروهای امنیتی بازداشت و سپس به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند.
قتل ناموسی پدیدهای رایج در ایران است-قتل ۱۳زن ظرف ١٧ روز
قتل ۱۳زن ظرف ١٧ روز
از تاریخ ٧ مهر ماه تاکنون ٢٤ مهر (١٧ روز)، ۱۳ زن در شهرهای مختلف ایران توسط افراد نزدیک خانواده خود کشته شدهاند
که ۷ مورد آن با دستاویز ارتجاعی ناموسی بوده است.
در
شهر #خوی ۳ مورد، #مشهد و #سردشت هر کدام ۲ مورد و در شهرهای #تهران، #دامغان، #محلات، #پیرانشهر، #الشتر و #هیدج
هر کدام یک مورد #زن_کشی ثبت شده است.
در یک تقسیمبندی کلی قتلهای ناموسی را میتوان به دو دستهٔ درونخانوادگی و برونخانوادگی تقسیم کرد.
قتلهای درونخانوادگی شامل به قتل رساندن فرد یا افرادی از اعضای خانواده توسط سایر اعضای همان خانواده، به تنهایی یا با مشارکت افراد بیگانه است.
قتلهای برونخانوادگی قتلهایی هستند که با انگیزهٔ انتقام جویی از متجاوزان به نوامیس و توسط فرد مورد تجاوز قرار گرفته یا خانوادهٔ او انجام میشوند.
قربانیان قتلهای ناموسی درونخانوادگی معمولاً دختران ازدواجنکردهای هستند که توسط پدر یا برادرشان کشته میشوند یا زنان متأهلی که توسط شوهر، برادر، پدر یا دیگر بستگان خود به قتل میرسند.
این نوع قتل که به «قتل به خاطر شرف» هم معروف است، به دلایلی همچون سرپیچی کردن از ازدواجهای اجباری، اصرار برای اینکه زنی بخواهد همسر آیندهاش را خودش انتخاب کند، برقراری روابط عاشقانهٔ غیر متعارف، خیانت به همسر، زنا و فرار از خانه که رفتارهای ضد ناموسی، بیعفتی، بدنامی و فضاحت تلقی میشوند، اتفاق میافتد.
افرادی که مرتکب قتل ناموسی میشوند میخواهند با
ریختن خون، آنچه را که «یک ننگ» میپندارند، پاک کنند.
ضعف قوانین جمهوری اسلامی از جمله دلایلی رواج قتل ناموسی دانسته شده و برخی معتقدند حکومت ایران در گسترش و بازتولید قتلهای ناموسی نقش جانبی دارد؛ از دید بسیاری از حقوقدانان مادهٔ ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی مجوزی است برای قتلهای ناموسی.
طبق این ماده <<هرگاه مرد همسر خود را در حال زنا با مرد اجنبی مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد میتواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره (مجبور)باشدفقط میتواند مرد را به قتل برساند>>.
بر اساس برخی آمار منتشرشده استانهای خوزستان، کردستان، کرمان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، سیستان و بلوچستان، فارس، آذربایجان شرقی و اردبیل بیشترین آمار قتلهای ناموسی را در ایران دارند.
یاد
باد آن روزهایی که سلبریتیهایِ جبههی ارتجاع نعره میزدند: "لطفا انقلاب را
زنانه و مردانه نکنید!"
۱۴۰۲ مهر ۲۶, چهارشنبه
پوران ناظمی و شماری از فعالان حقوق بشر به محاربه متهم شدهاند
پوران ناظمی و تنیچند از کنشگران مدنی در جنوب کرمان به «محاربه» و«افساد فیالارض» متهم شدند۔ به گزارش دادبان، شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی شهرستان جیرفت در جنوب استان کرمان، با تشکیل پروندهای برای شماری از کنشگران مدنی و حقوق بشریاز جمله پوران ناظمی فعال حقوق بشر،اتهامات سنگینی را به آنها نسبت داده است.
منابع آگاه به دادبان گفتهاند، دستکم سه کنشگر مدنی و حقوق بشری به
همراه پوران ناظمی به اتهاماتی از جمله «اهانت به مقدسات اسلام، بر هم زدن امنیت
کشور، تشویق مردم به ارتکاب جرم و جنایت علیه امنیت داخلی و خارجی، توهین به
مقامات و مامورین، اقدام مسلحانه علیه جمهوری اسلامی، تبلیغ علیه نظام جمهوری
اسلامی و محاربه و افسادفیالارض» متهم شدهاند. به گفته این منبع مطلع، تعدادی از
متهمان این پرونده پیشتر در جریان خیزش سراسری زن، زندگی، آزادی در ایران توسط
اطلاعات سپاه کرمان بازداشت و چندین ماه تحت بازجویی و شکنجه بوده و اکنون پرونده
آنها برای رسیدگی به شعبه اول دادگاه انقلاب جیرفت ارسال شده است. انتساب چنین
اتهامات سنگینی به ویژه محاربه و افسافیالارض علیه کنشگران مدنی و حقوق بشری ممکن
است مجازات اعدام برای آنها در پی داشته باشد.
از هویت دیگر متهمان این پرونده و مصادیق اتهامات انتسابی علیه آنها
هنوز اطلاعی در دست نیست.
۱۴۰۲ مهر ۱۷, دوشنبه
گزارش آماری ههنگاو از زنکشی در ایران طی شش ماه نخست سال ۱۴۰۲
ههنگاو طی شش ماه نخست سال جاری خورشیدی دستکم ۵۲ مورد زنکشی را در شهرهای مختلف ایران به ثبت رسانیده است.
بر اساس این آمار حدود ۲۹٪ این موارد در استان تهران ثبت شده و ۲۰ مورد آنها معادل ۳۸.۴٪ کل موارد، انگیزه قتل هر آنچه که
«ناموس» خوانده شد، میباشد.
با استناد به
آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری ههنگاو، طی نیمه اول
سال ۱۴۰۲ خورشیدی دستکم ۵۲ مورد زنکشی در شهرهای مختلف ایران
ثبت شده است است. از مجموع ۵۲ زنی که در این دوره زمانی به قتل رسیدهاند
۱۱ مورد معادل ۲۱٪ دختران زیر ۱۸ سال بودهاند از جمله سنین ۱۰، ۱۲ و ۱۳ سال.
بر اساس این
آمار دستکم ۲۰ مورد از این قتلها ناموسی اعلام شده
است. در کل موارد شناسایی شده در استانهای آذربایجانغربی (ارومیه) ۵ مورد، استان تهران ۴ مورد و استان البرز نیز ۳ مورد ثبت شده است. شایان ذکر است بیشترین موارد قتل زنان در تهران
صورت پذیرفته است.
استان تهران با
ثبت دستکم ۱۵ مورد زنکشی که معادل ۲۹٪ کل موارد در سطح ایران میباشد بیشترین آمار زنکشی را در این مدت به
خود اختصاص داده است. پس از استان تهران، استانهای البرز با ۷ مورد، ارومیه با ۵ مورد، فارس و ایلام هر کدام ۳ مورد، بوشهر، کُردستان (سنندج)، کرمانشاه (کرماشان)، گیلان و
مازندران هر کدام ۲ مورد در جایگاههای بعدی قرار گرفتهاند.
همچنین در استانهای
سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، آذربایجانشرقی، اراک، زنجان، یزد، بندرعباس،
اصفهان، و قم هر کدام یک مورد قتل زنان تا کنون شناسایی شده است.
موارد شناسایی
شده زن کشی عمداً توسط همسر صورت پذیرفته است. از مجموع ۵۲ زنی که طی شش ماه اخیر در ایران به قتل رسیدهاند، دستکم ۲۸ مورد معادل ۵۴٪ کل موارد توسط همسران خود به قتل رسیدهاند.
۴ مورد توسط پارتنر/نامزد، ٣ مورد توسط همسران سابق، ۸ مورد توسط پدر و ۶ مورد نیز به دست برادران خود به قتل
رسیدهاند. در مواردی نیز زن کشی توسط مرد نزدیک خانواده نظیر عمو و پسر عمه صورت
پذیرفته است.
در این راستا
فراز فیروزی حقوقدان و مشاور حقوقی ههنگاو معتقد است: (( حکومت جمهوری اسلامی در
حوزههایی که متعلق به حوزه خصوصی و آزادیهای بنیادین زنان است نظیر پوشش مدخله
بلاوجه نموده و آزادیهای حیاتی آنان را سلب میکند. لیکن آنجایی که زنان و کودکان
نیازمند مداخله حمایتی حاکمیت در مقابل خشونت داخلی هستند را قلمرو خصوصی افراد
تلقی کرده که منجر به شکلگیری صلاحیتهای انحصاری تحت عناوینی نظیر شرف و ناموس
شده است. بر این اساس زنان بدون حمایت کافی قانونی تحت تصمیمگیری پدر، شوهر یا
برادر میباشند. این چنین اختیار دادن مطلقی تحت عنوان حوزه خصوصی خانواده منتج به
جنایاتی علیه زنان میشود. ((
مشاور حقوقی ههنگاو
همچنین تاکید میکند رقم واقعی خشونت ناموسی و زن کشی در نقاط مختلف ایران عمدتاً
به دلیل عدم وجود آمار مستند در نتیجه پنهان کاری خانوادهها نامشخص است. و آماری
اعلامی توسط ههنگاو صرفا تعداد محدودی از زنکشیهای ارتکابی است که به نحوی
از انحا علنی و رسانهای میشود.
۱۴۰۲ مهر ۱۳, پنجشنبه
نقش قانون بد در حمایت از تحجر و سنت ضدزن
نام های جدید و باز هم نادیده گرفتن حقوق شهروندی و برابری زنان در جمهوری اسلامی ایران
گزارشهای
جهانی خشونت علیه زنان نشان میدهد که کشورهایی چون ترکیه و مصر- که امواج مدرنیته
در خاورمیانه و شمال آفریقا در آغاز به آن نقاط رسید - نیز از خشونت گسترده علیه
زنان رنج میبرند.
این
مسئله بیش از آنکه به نوع حکومت و قانون برگردد به تحجر نهفته در سنتها باز میگردد.
اساسا همین دوگانه اندرونی / بیرونی، خود یک دوگانهی ضد زن است که زنان را در
اندرونی و پنهان میخواست نه در روابط با دیگران و تعامل اجتماعی
بر این
اساس آنچه میتواند پناهگاه زنان مقابل این حجم گسترده از تحجر و خشونت باشد، دولتی
است که حامی زنان باشد و از آنان مقابل خشونت، پاسداری کند.
متاسفانه
در ایران کنونی، نه تنها قانون حامی زنان نیست بلکه به حمایت از ارتجاع و تحجر برمیخیزد.
زنان در ایران عملا هیچ پناهگاهی ندارند جز خانوادههایی که روشناندیش باشند.
در
مورد آرمیتا گراوند که به علت مسئله حجاب مورد خشونت ماموران حکومتی قرار گرفت و
مورد زهرا حطمی که به علت برخورد وحشیانه مدیر مدرسه سر لاک ناخن، خودکشی کرد، دو
نشانهای است که این بیپناهی توامان زنان مقابل حکومت سرکوبگر و سنت سرکوبگر را
نشان میدهد.
حکومت
سرکوبگر به حمایت از سنت سرکوبگر بر میخیزد و سنت سرکوبگر رفتار سرکوبگرانه حکومت
مقابل زنان را مشروع جلوه میدهد.
نظر
شما چیست؟ نقش حکومت سرکوبگر و سنت سرکوبگر در خشونت علیه زنان را یکسان میدانید؟
موارد نقض شده اعلامیه جهانی حقوق بشر:
ماده
7: همه در برابر قانون مساوی هستند
ماده
8: رعایت حقوق انسانی توسط قانون
۱۴۰۲ مهر ۱۱, سهشنبه
وخامت حال سروناز احمدی، فعال حقوق کودکان در زندان
براساس اطلاعات رسیده به «ایرانوایر»، شامگاه شنبه یکم مهر۱۴۰۲، «سروناز احمدی»، فعال حقوق کودکان محبوس در بند زنان زندان اوین، دچار حمله عصبی شدید شده، اما برای زمانی طولانی از اعزام به بهداری او جلوگیری به عمل آمده است.
براساس این گزارشها، سروناز احمدی بعد از اینکه حمله شدید عصبی به او دست داده حالت نیمههوشیار داشته، اما علیرغم این وضعیت از ساعت ۷ تا ۹ شب از اعزام او به بهداری زندان جلوگیری شده است.
در نهایت بعد از تلف شدن زمان زیاد و نگرانی شدید همبندیان سروناز احمدی، او به بهداری منتقل شده و با گرفتن سرم و تزریق داروهای آرامبخش، به بند زنان بازگردانده شده است.
طبق اطلاعات دریافتی، سروناز احمدی در چهار هفته گذشته تنها توانسته سه تماس کوتاه ۵ دقیقهای با همسرش «کامیار فکور»، فعال کارگری تبعید شده به زندان قزلحصار داشته باشد.
منابع آگاه به ایرانوایر میگویند مقامات زندان ازجمله «محمدی و فرزادی»، مسوولان حفاظت زندان اوین، مدام سروناز احمدی را با «تشدید شرایط بد برای کامیار فکور» تهدید میکنند.
این تهدیدها در حالی صورت گرفته که کامیار فکور و سایر زندانیان سیاسی تبعید شده به قزلحصار به بند زندانیان مواد مخدر منتقل شدهاند.
به گزارش هرانا، این افراد روز چهارشنبه به دستور اشکان کمالی، رئیس زندان قزلحصار، به بهانه حل مشکلات آنها از بند امن واحد ۳ زندان خارج شدند. این زندانیان همراه با توهین زندانبانان به سالن دارالقرآن واحد ۴ این زندان که محل نگهداری زندانیان جرائم مرتبط با مواد مخدر است، منتقل شدهاند. آنها در زمان انتقال از بردن وسایل شخصی ازجمله لباسها و دیگر امکانات خود محروم ماندند.
لقمان امینپور، سعید ماسوری، افشین بایمانی، سپهر امام جمعه، زرتشت احمدی راغب، محمد شافعی، سامان صیدی (یاسین)، حمزه سواری، کامیار فکور، احمدرضا حائری، رضا سلمانزاده، جعفر ابراهیمی و مسعود رضا ابراهیمینژاد، زندانیان سیاسی، روز چهارشنبه ۲۹ شهریورماه، به واحد ۴ این زندان که محل نگهداری زندانیان جرائم مرتبط با مواد مخدر است، منتقل شدند. این افراد از آن روز تاکنون، به دستور رئیس زندان مذکور، اجازه برقراری تماس تلفنی با خانواده و بستگان خود را ندارند.
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران این اقدام را بر خلاف «اصل تفکیک جرائم» عنوان کرده و به نقل از یک منبع مطلع نوشته است که سعید ماسوری، افشین بایمانی، حمزه سواری، لقمان امین پور، سامان یاسین (صیدی)، محمد شافعی و مطلب احمدیان، در تاریخ یازدهم مردادماه، از زندان رجایی شهر کرج به بند هشت زندان اوین منتقل شدند. آنها در زمان انتقال از بردن وسایل شخصی ازجمله لباسها و داروهای خود محروم ماندند.
سروناز احمدی، مترجم و فعال حقوق کارگران و کودکان، براساس حکمی که توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی صادر شده، به ۶ سال حبس تعزیری محکوم است.
اتهامات این فعال حقوق کودکان، «اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده است.
سروناز احمدی، روز یکشنبه ۱۵آبان۱۴۰۱ به همراه همسرش کامیار فکور بازداشت و به زندان منتقل، و سرانجام روز ۱۶آذر با توديع قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی موقتا و تا زمان پایان مراحل دادرسی، از زندان اوین آزاد شده بود.
کامیار فکور فعال حقوق کارگران و خبرنگار سایت «خبر آنلاین»، از بابت اتهامات «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به قصد برهمزدن امنیت ملی»، به یک سال زندان محکوم شده و از ابتدای شهریور۱۴۰۲، همراه با شماری دیگر از زندانیان سیاسی، به زندان قزلحصار تبعید شده و در شرایطی بسیار غیرانسانی و نگرانکننده نگهداری میشود.